Bir Sıcaklık.
Sanırım üşüttüm. Ateşim var gibi görünüyor. Fakat kötü hissetmiyorum ve iştahım da iyi. Ancak sağlığım hakkında pek emin değilim. Yeni bir termometreye ihtiyacım var çünkü elimizdekini kırdım. Durumumu sayılarla kontrol etmek istiyorum. Babamdan isteyeceğim.
Aya sık sık hastalanır. Kardeşlerinden daha fazla masrafı olan bir çocuktur. O yetişkin biri olduğu zaman, daha rahat bir hayat sürdürmeleri için annesine ve babasına yardım edeceğine söz veriyor. Onun her ikinize öylesine borçlu olması sizin için iyi olacak.
Öğretmenimizin sosyal bilgiler sınıfında, "mükemmel olmak iyi bir deneyim olabilir çünkü o sizi daha güçlü kılar" ve "eğer bir ortaokul öğrencisi derslerini gerçekten sıkı çalışırsa daha iyi sonuç alacaktır," diye söylediklerini ve daha bunun gibi birçok şeyi yatağımda yatarken uzun uzun düşünüyorum.
Şimdi başlamak için çok geç değil. Çalışacağım ve en iyisini yapacağım... Bununla birlikte fiziksel durumumun kötü olması beni endişelendiriyor.
"Ağlama seni sulu gözlü şey! Koşulları düşündüğün zaman zordur, bir insan olarak o senin olgunlaşma zamanındır. Karanlığı aştığın taktirde, mükemmel yeni bir gün gelecek. Işıltılı sabah, gün ışığı ve kuş cıvıltılarıyla dolacak. Orada güzel kokularıyla beyaz güller olacak..."
Mutluluk dünyanın neresinde bulunabilir? Ve her halükârda mutluluk nedir?
"Aya şu an mutlu musun?"
"Kesinlikle hayır! Sonsuz bir üzüntünün ortasındayım. Zihinsel ve bedensel olarak acı içerisindeyim..."
Aslında, çıldırmaktan sadece bir adım uzaktayım!
"Karga bir dakika öncesine dek gaklıyordu, fakat şimdi gülüyor."
Sanırım benim -bir bakıma- şimdiki durumumu anlatan en güzel atasözü budur.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder